عکاسی خلاقه
اولین عکس های رنگی را در حالی که اغلب عکاسان متعصب، رنگ را عامل زائدی در عکس می دانستند ـ باید عکس های خلاقه آن دوره محسوب کرد. حتی زمان، مکان و نحوه ارائه و نمایش عکس هم می تواند از این دست عوامل باشد. ورود به موضوعات و فرض وظائف جدیدی که پیشتر مربوط به حوزه عکاسی هنری نبوده، زوایای دید بدیع، شگردهای نوآورانه چاپ، استفاده از تکنیک های جدید یا متفاوت عکاسی که قبل از آن موجب تردید در اصالت عکس یا ناآشنا قلمداد می شده؛ مثل اولین عکس های هنری که با عکاسی IR (مادن قرمز) و Xray انجام شد، شکستن توجیه پذیر قواعد فنی و زیبائی شناختی عکاسی که پیشتر، قطعی و بدون استثناء لازم الاجرا بوده، مثل عدول از سنت ها و استانداردهای نورسنجی و سرعت شاتر و فوکوس و هندسه و ترکیب بندی های کلاسیک و استفاده ابداعی از فیلتر و… که در خدمت بیانی تازه و تعمیق مفهوم عکاسی انجام می شود، شاید از بدیهی ترین مصادیق “عکس خلاقه” باشد.
این رویکرد شاید زیر عنوان عکاسی تجربی (Experimental Photography) به معنی عکاسی مبتنی بر تجربه های جسورانه، سنت گریز و ساختارشکن، برای دستیابی به راه های تازه عکاسی، مناسب تر باشد.
به طور خلاصه؛ “عکس خلاقه” و “عکس تجربی”، مجاز کردن آگاهانه و هدفمند غیرمجازهای کهنه عکاسی است. تغییر و تطوری که در نهایت موجب توسعه بیان عکاسی و ارتقاء کیفیات و تنوع بصری عکس می شود.
منبع: شبکه اینترنتی آفتاب